Szymborska w lublinieckiej bibliotece. Wieczorek poetycko-muzyczny

Marzec to miesiąc kobiet i poezji, a cały rok 2023 jest wyjątkowy ze względu na ogłoszenie go przez Senat RP Rokiem Wisławy Szymborskiej. Światowy Dzień Poezji był okazją do zorganizowania 23 marca przez Dyskusyjny Klub Książki „Zaczytani" w ramach Literackich Czwartków wieczoru poświęconego pamięci Wisławy Szymborskiej.

Spotkanie klubu miało nietypową formę, bo odbyło się w zaaranżowanej Artystycznej Kawiarence Lubiteki. Wieczorek poetycko-muzyczny „Pół żartem, pół serio z kobietami o kobietach w poezji i prozie" miał niekonwencjonalny i wyjątkowy charakter.

Wisława Szymborska nie lubiła udzielać wywiadów i występować publicznie. Jednak dziennikarce, w roli której wystąpiła Katarzyna Lubosz, udało się namówić poetkę, by w kameralnej i przytulnej atmosferze, w scenerii kawiarni odbył się wywiad z pierwszą damą polskiej poezji.

W postać Noblistki wcieliła się moderatorka klubu Ania Teibert. Rozmowa przepleciona była fragmentami poezji Szymborskiej, którą recytowali klubowicze DKK oraz przybyli goście. Wydarzeniu kolorytu i blasku dodał koncert gitarowy artystów z Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Lublińcu: Dominiki Sowy oraz uczniów Mai Wojsy, Zuzanny Mleczko, Martyny Pawełczyk.

W spotkaniu uczestniczył również jeden gość. Była nim pani Maria Dziuk, pisarka i poetka, autorka scenariuszy i piosenek. Pisarka tak siebie opisała:

„Limeryk o Maryli"

Ten limeryk piszę o sobie,

Kto wie, co jeszcze siedzi w mej głowie.

Chciałabym talentu mieć zadość,

by swym pisaniem innym sprawiać radość.

Taki już ze mnie dziwny człowiek!

Poetka na spotkaniu ujawniła także swój talent aktorski zapowiadając wywiad z Wisławą Szymborską i występując w napisanych przez siebie monologach – „Damą być" i „Na śląską nutę". Zaprezentowała również swoje wiersze –„Pobudka", „Tylko do poranku", „Ty mi wieczorem", „Nasza jesień nie ostatnia" wprowadzając romantyczny, nastrojowy klimat. Swoje ulubione wiersze mieli również okazję przeczytać uczestnicy spotkania.

Wszyscy mogli choć na chwilę oderwać się od codziennej, mrówczej pracy i zanurzyć w świecie poezji Wisławy Szymborskiej, pełnej wysublimowanej ironii, dystansu do siebie i świata, ale też pięknej prawdy o człowieku i jego egzystencji. Na zakończenie spotkania przybyli goście rozmawiali, nie tylko o poezji, przy herbacie i ciastku.