Polska - Syberia, dzień 30 i 31: Minął miesiąc!

Piąta niedziela „Wyprawy 2013. Polska – Syberia” to spełnienie marzeń ekstremalnego rowerzysty – prawdziwy odpoczynek. Żadnych napraw, żadnych koniecznych już zakupów i przygotowań przed nadchodzącą trasą przez Kazachstan. Tylko spokój i regeneracja sił duchowo-fizycznych.

Sobota 1.06

Ojciec, wiadomo z jakiej okazji, zaprosił dzieci do wspólnej, 174 kilometrowej przejażdżki rowerowej. Miło z Jego strony. W ramach protestu, z namiotów wyprowadziliśmy się dopiero późnym popołudniem, przekornie o 5.01 czasu lokalnego... Dla tych paru chwil w słońcu, gdy porywisty pan stepów jeszcze drzemie, warto było wstać wcześniej, gdyż później na drogach szalał dym niczym z pieśni Nietzschego. W krótkim więc czasie, rozstaliśmy się z wolnofalową fazą snu, by rozespanym oczom, lecz coraz wyraźniej podzielającym nasz wewnętrzny zachwyt, ukazała się dobrotliwa matka natura: Za taką dzikością wszyscy tęskniliśmy; Chryste Panie, jak TU jest pięknie! By choć trochę zakrzywić dzielący nas dystans 4000 km, wczytajcie się w przelany na karty dzisiejszej relacji ślad pamięci, bliskiej mi przyjaciółki, która tutaj się urodziła...

Przeczytaj więcej tutaj!

Niedziela 2.06

Podczas snu, który schlebiał naszym prawdziwym zmyśleniom do godziny dziesiątej; by nie wypaść z formy, zrobiliśmy około mnóstwo kilometrów! Nie mogliśmy zdecydować, czy dzień zacząć od pozdrowień osób, które zarzucają nam, że spędzamy więcej czasu na siodełkach aniżeli zawodowi kolarze, czy z nie mniej dobrotliwą ironią, polecić „hejterom” treści katolickich, wyjście na spacer, w celu zaczerpnięcia świeżego powietrza. Zgodnie ze slangiem śląskiego podwórka, czas pomiędzy wschodem a zachodem przez całą niedzielę, „otagowany” był przez totalny chillout. Każdy z nas wykorzystał wolny czas, jak tylko sobie tego życzył. Nikt nie naprawiał rowerów, ponieważ limit awarii dawno został wyczerpany! Bezmiar spokoju, pozwolił również, by każdy z uczestników napisał coś osobistego, dla Was...

Przeczytaj więcej tutaj!